De Oostpoort is een eyecatcher in het stadsbeeld van Delft. Oorspronkelijk had de stad acht stadspoorten, alleen deze is behouden. In opdracht van BOEi en in het kader van een herbestemmingsonderzoek heb ik samen met Jeroen van der Kuur een bouwhistorische verkenning uitgevoerd naar de Oostpoort.
De Oostpoort bestaat uit een landpoort, waterpoort en een weermuur. De oudste kern van de poort dateert waarschijnlijk uit de veertiende eeuw. Oorspronkelijk maakte de stadspoort onderdeel uit van de stadsmuur en bevond zich voor de landpoort een ommuurd rondeel in de gracht. In de achttiende eeuw verloren de poorten hun functie en werden de ommuring en voorpoort op het rondeel afgebroken. In de negentiende eeuw volgde de afbraak van de stadsmuur en alle stadspoorten in Delft, met uitzondering van de Oostpoort. In 1964 heeft een flinke restauratie plaatsgevonden. Met het restauratieplan is teruggegrepen op de situatie voor de achttiende eeuw, toen de poort nog een volledig verdedigende functie had. Zo zijn in de weermuur de bogen en schietgaten teruggebracht.
Oostpoort vanaf de oostzijde, door A. Rademaker, 1700 (bron: Stadsarchief Delft).
Oostpoort vanaf de noordoost zijde, 1765, door H. Thier. (bron: Stadsarchief Delft).
Oostpoort vanaf de westzijde, 1918-1928, door fotograaf Cool (bron: Stadsarchief Delft).
Huidige weermuur, met bogen aan de straatzijde en schietgaten aan de waterzijde.
