Fort Voordorp maakt onderdeel uit van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. In het kader van aankomende herbestemmingsplannen heeft Lotte Zaaijer in opdracht van Hylkema Erfgoed een bouwhistorische verkenning uitgevoerd en uitgangspunten voor transformatie geformuleerd.
Fort Voordorp is tegelijk met de forten Ruigenhoek, Rijnauwen en Vechten aangelegd in de periode 1867-1871. De forten waren op een afstand van ca. 3,5-4 kilometer van de toenmalige stadsrand van Utrecht gesitueerd en vormden de tweede linie die de stad moest beschermen tegen vijandelijke aanvallen. In 1873 werd het getrokken achterlaatgeschut ingevoerd dat een bereik had van ca. 6,5-8 km. Hiermee kon Utrecht onder vuur genomen worden vanuit de bossen van Zeist en De Bilt. Het fort werd daarom al in 1878/ 1879 (acht jaar na de bouw!) ingrijpend aangepast: het forttracé werd gewijzigd en de bomvrije gebouwen uitgebreid, aangepast en vernieuwd. Tijdens de eerste en tweede wereldoorlog is het fort in staat van verdediging gebracht. In 1960 werd het fort officieel opgeheven als vestingwerk. Sinds 1990 is het in het bezit van de huidige eigenaar die het exploiteert als evenementenlocatie.
Naar aanleiding van het bouwhistorisch onderzoek heeft Lotte Zaaijer samen met Hester Wessels (Hylkema Erfgoed) een deelsessie verzorgd op het Nationaal Monumentencongres 2022.
Het wachtgebouw is in twee bouwfases tot stand gekomen: het linker deel in 1869-1870 en het rechter deel in 1878-1879.
Langs de laan zijn restanten van emplacementen en traversen te zien.
Opdrachtgever: Hylkema Erfgoed
Product: Bouwhistorische verkenning met waardestelling, transformatiekader
Status gebouw: Rijksmonument
Periode: juni- juli 2022
